Шүлэг

........... Оршихуйн солбицол ......

.Саран тэргэл үдшээр
Санаагаа суллаж нисгээд ...
Сүүдэр гэрэл зодолдох
Ил галын дэргэд
Сүнсээ чагнан суухуйд


Аниргүйн шидэт урсгалаар
Зүрх
Амаржсан эх мэт тайтгараад
Алдаа оноо хийгээд
Учрал хагацлаар хэлхэгдсэн
Алхаа нийлэх, эс нийлэх
Хүмүүсийн хамт
Амьдрал хэмээх жүжгийг
Хэрхэн тоглож буйгаа
Алсаас ирсэн гийчин мэт
Тэс хөндлөнгөөс харж суугаад
Элгээ хөштөл инээж
Эмгэнэн өрөвдөж
Эцэстээ цээжний хөндүүрээ арилтал
Санаа алдаж ахуйд ...

Анхил охин үнэр инээмсэглэсээр цээж дэрлэхэд
Амьтны зөн сэрж зүрхэн дотор шилгээхэд
Амир сэтгэлийн зүүдэн гэрэлт шувууд
Айдсаа зууж үргэн нисэлдэв.
Хүсэлд шүглэсэн үрс минь
Бурханы цэрэг мэт хүчирхэгжээд
Хөвчин биеийн гүнээс
Уулгалан довтолж нүргэлэхэд
Зүрхний хэм алдагдаж
Сэтгэлийн хэрэм нурлаа.
Хүсэлд шүгэлсэн үрс минь
Залгисан бачим гал дундуур
Зад яран урсаж ирээд
Зандчуу дуугаа тэнгэрт хадаахаар
Зангирсан биеийг доргитол нүднэ.

Хүсэлд шүгэлсэн үрс минь ...